انسان به عنوان محور توسعه پایدار است. بررسی های صاحب نظران جامعه شناسی نشان می دهد جامعه ای می تواند توسعه یابد که همه افراد آن جامعه ظرفیت توسعه پذیری را داشته باشند و روش های مناسبی برای حصول توسعه پایدار بیابند، تحقق این موضوع تنها زمانی امکان پذیر است که زنان یک جامعه به عنوان نیمی از نیروی انسانی در روند توسعه، جای گاه خود را داشته باشند.
بررسی قانون اساسی و سایر قوانین جمهوری اسلامی ایران که متاثر از اندیشه های امام خمینی (ره) است نشان می دهد پس از وقوع انقلاب اسلامی، زمینه های ممتازی برای زنان ایرانی جهت ایفای نقش کلیدی خود در توسعه پایدار کشور و انجام فعالیت های مختلف آموزشی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی علاوه بر نقش محوری خود در بستر خانواده تعیین شده است و موانع مشارکت کامل زنان و استفاده آنان از مزایای توسعه به عوامل پنهان اجتماعی – فرهنگی سنتی ویژه ای مربوط می شود که با گذر زمان و فعالیت های مستمر زنان در حال از بین رفتن است.
این پژوهش با استفاده از روش میدانی و اسنادی به تحلیل و بررسی وضعیت آموزش و اشتغال زنان به عنوان عنصری مهم در ایجاد و پیش رفت تمدن پرداخته است و در نهایت نتایج و پیش نهاداتی که حاصل این پژوهش بوده ارایه می شود. جهت خرید روی لینک زیر کلیک کنید