در تکنیکهای مختلف استارت دامنه حرکتی مفصل و بازوی اهرم عضله تغییر میکند که این عوامل ممکن است در میزان سختی پا و مفاصل تأثیرگذار باشند . هدف این پژوهش بررسی اثر سه تکنیک بلند، متوسط و کوتاه در استارت دو سرعت بر سختی اندام تحتانی بود. 15 مرد ورزشکار عضو تیم دوومیدانی دانشگاه (میانگین سن3 ± 24 سال، میانگین قد 5/10 ± 170 سانتیمتر و میانگین جرم 5/7 ± 75 کیلوگرم) انتخاب شدند. موقعیت مکانی نشانگرها و نیروهای عکسالعمل زمین، بهترتیب، با استفاده از دوربین با سرعت تصویربرداری 200 هرتز و صفحه نیروسنج جمعآوری شدند. سختی پا با محاسبه نسبت حداکثر نیروی عمودی عکسالعمل زمین به تغییرات طول پا در حین اجرای مهارت بر اساس مدل جرم – فنر خطی و سختی مفاصل زانو و مچ پا با محاسبه نسبت گشتاور عضلات به جابهجایی زاویهای مفصل بهدست آمد . نتایج نشان میدهد بین میانگین سختی در هر سه تکنیک تفاوت معنیدار وجود دارد (001/0 p= ). میانگین سختی پا در استارت بلند حدود 8/16% از استارت متوسط و 48% از استارت کوتاه بیشتر بود. همچنین سختی مچ پا و زانو در استارت بلند، در مقایسه با استارت متوسط و استارت کوتاه، افزایشی معنیدار داشت. نتیجهگیری کلی این است که تغییر تکنیک استارت دو سرعت از بلند به کوتاه بر سختی اندام تحتانی اثر دارد؛ بنابراین ممکن است سختی پا و مفاصل عوامل تأثیرگذار در رکورد دو سرعت در اثر تغییر تکنیک استارت باشد که باید در طراحی برنامههای تمرینی به آنها توجه قرار گیرد. جهت خرید روی لینک زیر کلیک کنید